eczeem voeten/ dierenallergie Hallo Inge, Jullie hebben ongetwijfeld wel eens gedacht: “Roel had beloofd iets te schrijven over Mesologie en NAET maar we horen niets meer van hem!” Ik ben jullie echt niet vergeten hoor!, sterker nog, iedereen die mij aanspreekt over allergieën etc. vertel ik vol vuur over mijn ervaringen bij jullie. Waarom dan nu pas een reactie? Om er zeker van te zijn dat mijn verhaal inderdaad een successtory zou zijn, heb ik met reageren gewacht tot een half jaar na de laatste behandeling. Dit om alle eventualiteiten van recidive uit te sluiten. Weten jullie het nog?? In 2003 openbaarde zich bij mij een zodanige vorm van allergie dat mijnhanden en voeten vol scheuren zaten. In het begin ontstonden vochtblaasjes, die verschrikkelijk jeukten en als ik ze niet zelf kapot krabde, dan gingen ze vanzelf wel open. Mijn handen en voeten waren tot bloedens toe kapot en de huid die nog intact was, was zo dun als vloeipapier en werd steeds afgestoten. Ik verging van de jeuk en van de pijnen hoewel ik trachtte er niet aan te komen lukte dat niet altijd. Het werd steeds erger en ik kon niet meer werken. Zeven weken zat ik thuis met mijn handen en voeten vol vette zalf, ingepakt in plastic. Van de huisarts kreeg ik cortisonzalf (cortison hormonen). Dat onderdrukte de klachten wel, maar loste uiteraard niets op. Voor mijn voeten, die ook helemaal kapot waren, kreeg ik Lamisilzalf en verder kreeg ik Lamisiltabletten (merk Lamisil) mee die ik moest innemen. Dat hield ik één dag vol, want ik werd er doodziek van en uiteraard stopte ik acuut met het innemen van de medicijnen. Omdat je niet eeuwig kunt doorgaan met het smeren van hormoonzalfjes moest daar een eind aan komen, maar direct na het stoppen met de zalf kwam de allergische reactie nog heviger terug. Naar het ziekenhuis: bloed afnemen. Uitslag: allergisch voor haren en huidschilfers van honden!! Verder was er volgens de dames en heren geleerde medici niets aan de hand. Dat viel dus reuze mee. Allergisch voor honden; So what! Ik had er slechts drie!!! (Ik werd er inderdaad een beetje cynisch van). In april werd er ook nog een pup geboren, dus enige verbetering zou er in mijn situatie niet kunnen optreden. Van de huisarts kreeg ik prednison. Dat hielp uiteraard wel, maar loste niets op. Het onderdrukte de zaak alleen maar. Ten einde raad heb ik sterk overwogen om de honden weg te doen, hoewel ik daar jaren mee getraind heb en een zeer sterke band mee heb. Ik durfde die beslissing maar steeds niet te nemen, want uiteraard wist ik niet of de honden (afgerichte Bouviers) wel bij een ander konden aarden en ik wilde ten koste van alles voorkomen dat ze afgemaakt zouden moeten worden. Dan maar pijn aan handen en voeten, maar mijn gezonde makkers laten afmaken, dat nooit!! Daarenboven heb ik nog vier paarden en ik wist niet zeker of de haren en huidschilfers van die dieren ook niet mede bepalend waren voor mijn allergische reacties. Dan zijn er nog de kippen die rondscharrelen over het erf en in hun hok uiteraard stof produceren. Zou dat ook allergische reacties teweeg brengen?? Ik moest er niet aan denken al mijn dieren weg te moeten doen! Ondanks alle lichamelijke en geestelijke ellende heb ik die beslissing steeds uitgesteld. Van mijn mondhygiëniste hoorde ik voor het eerst iets over Mesologie en de naam van Inge Hagemans werd genoemd. Ik had nog nooit van Mesologie gehoord en stelde me er zeer sceptisch tegen over. Omdat ik eigenlijk ten einde raad was heb ik contact opgenomen met Inge en onder de Prednison en met kapotte handen, kwam ik bij haar terecht. Testen wezen uit dat mijn afweersysteem op hol geslagen was. Ik moest me aan een dieet houden. Op een bepaald moment vertelde Inge vol enthousiasme over NAET. Ze was er vol lof over en volgens mij vond ze zelf dat mijn herstel langer duurde dan ze zelf zou willen, hoewel ik vond dat we wel vorderingen maakten, want zelfs de Prednison had ik al aan de kant gegooid. We spraken af dat we met de NAET-behandelingen zouden gaan beginnen en Inge begon vol vertrouwen aan de basisbehandelingen. Na de basis hebben we ook een aantal specifieke zaken geëlimineerd. Ik nam van mijn honden haren mee, en ook hooi en kuilvoer (omdat daar vaak schimmels in voorkomen). Op 6 juli vertelde ze mij dat ze me liever niet meer wilde zien: IK WAS GENEZEN! Inmiddels is het 22 december 2004 en nog steeds is er geen enkele allergische reactie bij mij teruggekomen. Ik heb alle honden nog, ik heb mijn vier paarden nog en ook de kippen scharrelen nog steeds over het erf. Desondanks heb ik geen jeukende of pijnlijke handen en/of voeten meer. Wat ben ik blij dat ik die dieren niet heb weggedaan!! Inge, heel hartelijk bedankt!! Ik wens jou, je man en je kinderen gezegende kerstdagen. Verder alle liefs voor 2005 met heel veel Lente “hoop”, Zomerse “warmte”, Herfst “geluk” en Winterse “geborgenheid”. Vriendelijke groet, Roel Mulder